تعیین قدرت پیش بینی کنندگی نظریه رفتار برنامه ریزی شده بر میزان انجام بازی های رایانه ای نوجوانان

زمینه و هدف: مهم ترین تأثیر روانی- اجتماعی بازی های رایانه ای وابستگی به آن هاست که نه تنها منجر به مشکلات مالی می شود بلکه می تواند منجر به، به وجود آمدن مشکلاتی در مدرسه و ارتباطات اجتماعی با افراد دیگر در زندگی شود. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین قدرت پیش بینی کنندگی نظریه رفتار برنامه ریزی شده بر میزان انجام بازی های رایانه ای در نوجوانان انجام شد. مواد و روش ها: این پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی بود؛ که 300 نفر از نوجوانان مراجعه کننده به کلوپ های بازی، که در مرحله اول مطالعه وابسته به بازی رایانه ای تشخیص داده شده بودند، به روش تصادفی انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده-های پرسشنامه محقق ساخته منطبق با سازه های نظریه رفتار برنامه ریزی شده و پرسشنامه وابستگی به بازی های رایانه ای در نوجوانان بودند. داده ها با استفاده از آزمون های تی، رگرسیون، من ویتنی، کای اسکوئر دو در سطح معناداری 05/0 تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها: میانه سنی شرکت کنندگان 15 سال بود. نتایج رگرسیون نشان داد که سازه های کنترل رفتاری درک شده  و نگرش   پیشگویی کننده وابستگی به بازی و قصد استفاده کردن از بازی بودند. در بین متغیرهای جمعیت شناختی، متغیرهای سن، نوع مراجعه به کلوپ های بازی، میزان ساعات استفاده از بازی در طول هفته و زمان مراجعه به کلوپ های بازی، 96% واریانس وابستگی به بازی های رایانه ای را در جمعیت هدف پیشگویی می کردند. نتیجه گیری: نظریه رفتار برنامه ریزی شده می تواند بخش عمده میزان بازی های رایانه ای را پیشگویی نماید. نتایج این پژوهش پیشنهاد می کند که استفاده از نظریه رفتار برنامه ریزی شده با تمرکز بر روی نگرش و کنترل رفتاری درک شده در مداخلات آموزشی می تواند نتایج مؤثری به همراه داشته باشد. نوع مقاله: مطالعه پژوهشی.